Al van jongs af aan heb ik het water als erg spannend ervaren. Schoolzwemmen als klein meisje vond ik heel onpretting, vooral het lange onderwater zwemmen waar ik met een haak ondergeduwd werd. Ik heb toch met pijn en moeite mijn A-diploma weten te behalen, maar het water is altijd een thema gebleven in mijn leven. In glijbanen zitten vond ik eng en ondergeduwd worden veroorzaakte volledige paniek en benauwdheid. Vervolgens kwam er als jong meisje ook nog een stiefmoeder in mijn leven die mijn hoofd regelmatig onder het water duwde. Waarom dit alles gebeurde wist ik toen nog niet.
Op het moment dat ik besloot om mijn Rebirthing Breathwork en Warm Water Rebirthing opleiding te gaan doen, voelde ik al angst voor het warm water bad. Diep van binnen wist ik dat ik een keer verdronken was. Waar kwamen anders al die nare ervaringen met water in dit leven vandaan? Waarom kreeg ik al die triggers? Er mocht nog iets op dieper niveau geheeld worden.
Toen het moment daar was en ik het warme water instapte, kwamen alle herinneringen naar boven. Ik mocht terug naar het leven in Atlantis. Ik was een meisje van 12 jaar en had een gelukkig en mooi leven met mijn ouders en broertje. Mijn ouders wisten dat het onheil (de overstroming) zou komen, maar hadden mij dit niet verteld om mij te beschermen. En vervolgens kwam het water wat de ondergang van Atlantis werd. Ik werd teruggeworpen naar de verdrinking, terug naar het koude water, het was donker en ik was helemaal alleen. Ik was bang!
Vervolgens mocht ik in de sessie terug naar de baarmoeder. Ik had al eerder gezien en gevoeld dat ik mij daar onveilig had gevoeld, maar nooit begrepen waarom. Ik dacht dat het kwam omdat mijn moeder gerookt had tijdens de zwangerschap, maar dit bleek anders. Ik heb 9 maanden in de buik in het water doorgebracht wat mij al die tijd deed herinneren aan de verdrinking van het leven van Atlantis. Vervolgens zag ik mijn moeder. Zij is weggegaan toen ik 3 jaar was en heeft in mijn eerste levensjaren nauwelijks voor mij gezorgd, maar nu werd ik mij er van bewust dat zij in dit leven de rol op zich had genomen om mij 9 maanden in haar buik te dragen. Meer hoefde zij in dit leven niet voor mij te doen, alleen maar mij te dragen. En ik was haar daar in de sessie erg dankbaar voor en voelde veel liefde voor haar. Ze had precies voor mij gedaan wat ze moest doen voor mij in dit leven.
Na door deze stukken heen te zijn gegaan, kwam er volledige rust bij mij in het water. Ik mocht draaien op mijn rug om vervolgens de meest prachtige reis naar het licht maken. Wat voelde ik mij dankbaar, dankbaar voor mijn moeder, dankbaar voor het leven en dankbaar voor het licht.
In de daaropvolgende sessies in het water mocht ik mijn krachten van het leven in Atlantis ontdekken. Ik was als meisje in dat leven veel bij de zee en communiceerde onder water met de dieren en de zeegoden. Ik sprak daar met mijn helende taal. Er werd mij duidelijk gemaakt dat ik weer mocht leven in de warmte, het licht en bij de zee en dat ik nu klaar was om andere mensen te begeleiden in hun helingsproces in het heilige warme water.
Na deze bijzondere sessies was mijn angst voor het water geheeld en durfde ik eindelijk te gaan snorkelen in de zee. Ik mocht weer genieten van het mooie water!